Άννα: “Κάθε πρωί παίρνω το καφεδάκι μου από το κατάστημα Coffee Island του Παγκρατίου. Το πρώτο αυτό καφεδάκι είναι η παρέα μου την 1,5 ώρα που χρειάζομαι μέχρι να φτάσω στην δουλειά μου. Όταν συμμετείχα στο διαγωνισμό της Coffee Island δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να είμαι εγώ η νικήτρια. Μπήκα στο διαγωνισμό έτσι για να παίξω και να μάθω για τον καφέ. Ένα ταξίδι στη Βραζιλία μου φαινόταν τόσο μακρινό και αποτελούσε όνειρο για εμένα, διότι δεν είχα ταξιδέψει ποτέ εκτός Ευρώπης.”
Κυριακή 7/5/2017, ώρα 15:30 έφτασα στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί με την Ειρήνη, την κολλητή μου. Εκεί συνάντησα την Δέσποινα, την κοπέλα από την Coffee Island που θα μας συνόδευε στην Βραζιλία. Μου έδωσε δώρο μία σημαία της Βραζιλίας και μία της Ελλάδας και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας!
Αθήνα – Σάο Πάολο με μία στάση στην Ζυρίχη. Δευτέρα 8/5/2017 και έπειτα από 30 ώρες ταξίδι φτάσαμε στο Σάο Πάολο, όπου μας παρέλαβαν οι συνεργάτες της Coffee Island με την κλασσική σήμανση “Coffee Island”. Δεν είχα ζήσει ποτέ κάτι αντίστοιχο. Το ταξίδι μέχρι την φάρμα της Coffee Island διήρκησε 5 ώρες με το αυτοκίνητο. Αφού φάγαμε, δεν χάσαμε χρόνο. 1η Στάση στην φάρμα της Coffee Island. Μου φαινόταν απίστευτο που έβλεπα τα καφεόδεντρα, γεμάτα κόκκινα κεράσια του καφέ – έτσι μου είπαν πως τα λένε – και φυσικά δεν έχασα χρόνο, τα δοκίμασα.
Ξημέρωσε Τρίτη 9/5/2017 και το πρόγραμμα είχε μάθημα. Η ιστορία του καφέ από την αρχή μέχρι σήμερα και όλα τα στάδια του καφέ μέχρι να ξεκινήσει ο Καφές το μεγάλο του ταξίδι για της εγκαταστάσεις της Coffee Island στην Ελλάδα. Τέλος όμως η θεωρία! Ώρα να τα δούμε όλα από κοντά..
Harvesting! Φτάσαμε στη φάρμα της Coffee Island και αφού φορέσαμε τον απαραίτητο εξοπλισμό, ξεκινήσαμε να μαζεύουμε καφέ. Η μέθοδος λέγεται picking. Μαζεύουμε δηλαδή με τον αντίχειρα και τον δείκτη τα κεράσια του καφέ. Και αμέσως μετά τοποθετήσαμε τους καρπούς στο κόσκινο και τα πετούσαμε με δύναμη ψηλά για να φύγουν τα φύλλα.
Κουραστική δουλειά. Ούτε 5 λεπτά δεν άντεξα! Στη συνέχεια είδαμε πως γίνεται και η μηχανική συγκομιδή. Είναι πιο εύκολη η διαδικασία συγκομιδής του καφέ με τα μηχανήματα, αλλά με το χέρι είναι πιο διασκεδαστική. Και επειδή κουραστήκαμε γιατί μαζέψαμε τον καφέ της Coffee Island, είπαμε να διασκεδάσουμε και λίγο. Στην πόλη Rifaina μας περίμενε ένα ταχύπλοο για να πάμε την βόλτα μας στο ποτάμι που λέγεται Big River.
Τετάρτη 10/5/2017 και η μέρα ήταν αφιερωμένη στις διαδικασίες επεξεργασίας του καρπού. Ενημερωθήκαμε για όλα τα στάδια ενώ ζητήσαμε να επαναλάβουμε τις διαδικασίες. Θα γίνω γραφική αν πω, πως μου ζήτησαν να προχωρήσουμε και εγώ δεν ήθελα να φύγω?
Ξεναγηθήκαμε και στις εγκαταστάσεις, είδαμε τους χώρους αποθήκευσης του καφέ, μιλήσαμε με τους εργαζομένους της εταιρείας, είδαμε πως στρώνουν τον καφέ να αποξηρανθεί κάτω από τον ήλιο και πως ανακατεύουν τον καφέ ώστε να απλωθεί ομοιόμορφα και επομένως όλοι οι καρποί να έχουν τα ίδια επίπεδα υγρασίας. Ναι κοντοστεκόμουν και κοίταζα γύρω μου και άκουγα τα πάντα για τον καφέ, ενώ πολλές σκέψεις τριγυρνούσαν στο μυαλό μου.. Ζω αυτή την εμπειρία; Πόση επιστήμη μπορεί να κρύβεται στον καφέ; Πόσο τυχερή είμαι που βιώνω αυτή την εμπειρία;
Όμως τις σκέψεις μου σταματάει η φωνή του Luis, του ξεναγού μας, ο οποίος μου θυμίζει πως έχουμε κλείσει ξενάγηση στο οινοποιείο Marchese di Ivrea και πρέπει να ξεκινήσουμε γιατί θα νυχτώσει και δεν θα προλάβουμε να δούμε τίποτα. Η ώρα ήταν μόνο 16:00. Αλλά στη Βραζιλία νυχτώνει στις 17:30, οπότε δεν είχαμε πολύ χρόνο. Η μέρα μας, λοιπόν, έκλεισε με οινο-γευσιγνωσία!
Ημέρα Πέμπτη. Πέρασαν οι μέρες.. Σήμερα είναι μέρα Cupping μου είπαν. Τι είναι αυτό εγώ δεν ήξερα. Μου έδωσαν μία ποδιά Coffee Island από αυτές που φορούν και οι baristi στα καταστήματα. Και ξεκίνησε η διαδικασία. Μας εξήγησαν τι πρέπει να κάνουμε. Περνάμε μπροστά από τις κούπες με τον αλεσμένο καφέ και μυρίζουμε. Προσπαθούμε να καταλάβουμε τα αρώματα. Μετά ρίχνουμε ζεστό νερό και περιμένουμε για 4’. Σπάμε την κρούστα και με κυκλικές κινήσεις στο κουτάλι πλησιάζουμε την μύτη μας κοντά στην κούπα και προσπαθούμε να καταλάβουμε τα αρώματα του καφέ.
Και με αυτά και με εκείνα η διαδικασία του cupping συνεχίζει ενώ παράλληλα μας εξηγούν οι συνεργάτες πολλά μυστικά για την διαδικασία αυτή. Η στιγμή για το πρώτο σλουρπ φτάνει και εγώ πρέπει να καταλάβω την γεύση, την οξύτητα, την επίγευση και το σώμα των καφέδων. Πφφφ.. «Δύσκολο μου φαίνεται! Δεν ήξερα ότι γίνονται τόσοι έλεγχοι πριν ο καφές φτάσει στα καταστήματα και πριν το ποτήρι μου.» Λέω την σκέψη μου δυνατά. Και η Δέσποινα μου λέει: «Οι έλεγχοι είναι συνεχόμενοι όχι μόνο εδώ αλλά και στις δικές μας εγκαταστάσεις ελέγχουμε τον καφέ. Κάθε ψησιά ελέγχεται!».
Την Παρασκευή το πρόγραμμα έλεγε Sao Paulo! Περπατήσαμε, είδαμε, ακούσαμε, φάγαμε, ήπιαμε άφθονο καφέ.. Δεν ήθελα να φύγω. Από τις boem γειτονιές, στην άγρια ομορφιά του Batman Alley (δρόμος όλο graffiti) και στον πιο εμπορικό δρόμο του Sao Paulo, την Paulista Avenue. Και ξαφνικά θυμήθηκα πως οι φίλοι μου περιμένουν δώρα.. Η λύση είναι μία, Καφές!
Το Σάββατο ήταν η μέρα αναχώρησης. Ανάμεικτα συναισθήματα τριγυρνούσαν στο μυαλό μου. Δεν ήθελα να φύγω, ήθελα να μυρίσω κι άλλο καφέ στην φάρμα της Coffee Island και να καλιμπραριστώ όπως οι άνθρωποι της Coffee Island με τους συνεργάτες τους. Και θέλω να πιω ακόμη περισσότερο καφέ. Και τελικά θα μου λείψει η φάρμα και τα φαγητά της μαγείρισσας Kelly. Και θα μου λείψει η φάρμα της Coffee Island και η Δέσποινα. Και το σίγουρο είναι πως ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ δεν φτάνει για όλη αυτή την εμπειρία σε όλους τους ανθρώπους της Coffee Island και σε όσους γνώρισα στη Βραζιλία. Το σίγουρο είναι πως κάθε πρωί που απολαμβάνω το διπλό espresso μου από την Coffee Island θα ταξιδεύω μέχρι την μακρινή Βραζιλία.
Πηγή: www.lifo.gr
